Buruk Bir Teçrübe

Bu gün bir konsere gitmek için elimde bilet ve istedigim kadar kişiyi götürme hakkı vardı.
Zaten bir avuç olan arkadaşlarıma haber verdim,  müsait olduğunu düşündüğüm ve bildiklerim bile gelmek istemedi.
Anladım sevgili arıyordum yanlızlığım için bir  istiyordum. Değil sevgili bir arkadaşım bile yokmuş ve ben zaten yanlızmışım. Yanında bir kaç kelime konuşacak kadar bile dostun yoksa sevgili istemek yanlış bence.
   Kızmayın bana herkezi uzaklaştırmasaydın diye. Ama konunun aslı.
Bir zamanlar varlıklı bir ailenin züppe ve herseyi cebindeki para ile alabilecegini sanan bir aptaldım. Böyle büyütülmüştüm ailem bile, sevgilerini para ile gösteriyorlardı. Arkadaşlar o hoo o okadar vardı ki, ne tarafa dönsem biri yanımda ve hep eğleniyoruz. Bir gün babam battım diye geldi, aman canım ne olucak ki para var toparladık hemen borçlar ödendi. Kısa bir süre sonra tekrar aynı söz. Ne oluyor diyemeden bi kaç şey satıldı kalan para ile borçlar ödendi. Babam kredi kartı hastalığına yakalanmış ve nerden ne çektiğini bile bilmez duruma gelmiş. Tamam silkelenip kendimize gelelim dedik. O dönemler bana ait olan bir temizlik ürünleri dükkanım vardı ve aileme destek olup toplarlanalım dedim. kalan birikimler ve babamın maaşı ve benim kazancım ile eski evi satıp yeni güzel bir ev alıp herseyi unutalım dedik. Başladıkta :) ev satılığa çıkarıldı, para ayarlandı, yeni ev bulundu, aradaki  fark için ufak bir kredi çekicektik başvuru yapıldı.
O kadar güvenim vardı ki anlatamam herşeye yetişmeye aileme hakim olmaya çalışıyordum. (yazık) Artık kredi onaylandı evi alabiliriz deyip eşşa bakmaya gittik. Düşüne biliyormusunuz... Hayalimdeki ev Devasa ve Dublex bir ev, ve en güzeli üst bölümde koçaman bir salon ahsap işçiliğinden, sadece benim odam olabilecek boyda bir oda ve odaya ayit banyo ve harika bir manzaralı teras. Evet herşey yoluna giriyor... Son gün eşşaların onayını vermek için işlemleri yapmaya gidiyordum annemle veeee BABAM tekrar geldi batmış düşüne biliyormusunuz toparlanmıştık. Sonradan haberi olmuş ve kalan bir borcu ödemek için bir arkadaşından para almış (tefeci) sonradan tefeci olduğunu öğrenmiş ( bence koca bir yalan ).
   Alınıcak ev gitti, bütün para gitti o günün gecesi hatırladığım bir kaç şey annemle ablamın evinin mutfağında oturup durumu değerlendirmeye aileme güç vermeye çalışıyordum ( zaten bir avuç güçüm vardı ) Annemle geçen dialogu aynen yazıcam ( olsun anne evimiz var, benim hala bir dükkanım var, babamla birlikte calışır öderiz, hem abimde çalışıyor. Annemin cevabı : Ev gitti oğlum tefeciye kalan parayı ödemek için evi sattık, baban gurur yapıp evi terketti, abin.... ) duyduğum son sözlerdi bunlar....
Biran ablamı gördüm annem bayıldı annem bayıldı diye yanıma gelmiş sonraki sözü hala kulağımda Adım.... adımı bağırdı, kardeşim delirmiş. VE ablam önüme düştü. Ufacık bir şey bile yapamadım kıpırdayamadım  (ablamı ailemden cok severim) ama ölmüştüm... Önce bir şok dalgası geçirmişim ve ertesi sabah ilk kalp spazm mı. Sonra zihnim uçtup gitti sanki. 4 gün boyunca hastaneye götürüldüm ( hangisi oldugunu yazamıcak kadar içimi acıtıyor hala) Bir, iki sonunda yarım yamalak toparlandım derken, ailem gay olduğumu öğrendi. İspiyonlandım ( burayı başkabir zaman yazıcam ) komik olan daha o sabah biri saat 09.30  sularında diğeri saat 13.00 civarında 2 kalp spazmı daha yaşamıştım. Yaşanan olaylar yüzünden ve ailemin muzaam tepkisi ki hala canım yanar düşündükçe yüzünden evi terkettim ( kaçtım )
Bir kaç ay sonra ailem kendilerine geldiklerini söylediler ve döndüm elimde kalan son şeyin başına geçtim marketim ve babam zoraki emekli oldu. :) .... kıyamadım Tekrar çalışmasına izin vermedim ve marketin başına geçirdim bende okuluma devam ederim rahat rahat diye düşündüm.... Ah benim gidipte gelemiyesice aklım. Sevgili babacığım kıza zamanda zengin olmayı planlayıp, sattıgım ürünlere ( Kİ çogu acık satılan ürünlerdi) en düşük kalite mal karıştırıp 1.inci kalite diye satmaya başlamış farkettigimde tek işimizide batırmıştı... Şunu anladım asla kaybettikler konumu kabullenemeyeceklerdi. Artık arkadaşım yoktu ve bulmak zordu ( Para gidince hepsi gitti çünkü). Daha güzeli geri döndüğümde annemler hayalim olan evin karşısın da kiralık ev bulmuşlar ( her gün pencerem o eve baktı..... Ama beni adam etti...) ve bulduğum aile benim değildi. Herkez benden kaçıyordu.
   Sonuç
Sonunda yanlız olduğumu anladım ve bununla savaştım savaştım daima savaştım.... Taki biri hayatıma girene kadar ve ben onu kaybedene kadar....
Evet bunu kabul edip tek başıma yaşamayı seçiyorum hiç olmazsa belli bir dönem , bu gün tek gittim o konsere buruk bir acı ve anılar içinde mutlu oldum. ( Şimdi biliyorum YANLIZLIĞI ve savaşmıyorum yenildim.)