Neden yağdın yağmur!? Hani ben ıslatacaktım çatlamış toprağı,
gözyaşlarımla sulayacaktım sararmış ağaçları. Neden bozdun yeminimizi!? Nehirler
gözlerimden beslenerek yanaklarımdan akacaktı. Rüzgar saçlarımla beraber
dağıtacaktı her damlayı. Gülerek ağlayacaktım akıp giden hayatımın ardından.
Sen de ihanet ettin bana yağmur.
İlk gözyaşımda söz vermiştin
bana, ben senin yerine ağlayacaktım. Bulutlar buğulu gözlerim olacaktı.
Denizler, kana kana içtiğim aşk yalanları. Kaybolan yıllarıma sebep ben
ağlayacaktım.
Bak...! Yanaklarım kuru,
dudaklarım çatlak. Susuzum, aşksızım. Sırf sana inat, ağlayamıyorum artık,
yalancı aşklarıma. Hıçkırıklarım boğazımda düğümlendi, sözlerimle birlikte.
Biten yaşamlara bile
ağlayamıyorum artık. Neden yağmur, neden yeminlerimizi bozdun!?
//Toprağı ıslatan
yağmurdur elbet,
Ama yağmuru besleyende topraktır.
//
Ama yağmuru besleyende topraktır.
//